ไวโอลินที่ถูกเก็บ vs. เปียโนจากแดนอาทิตย์อุทัย: เรื่องวุ่นๆ ของคุณนายคะน้าและคุณปีเตอร์
*
มิโดริ ฮายาชิ (น้องคะน้า): เว็บมาสเตอร์แห่ง
108Nippon.com 
ผู้รักไวโอลินเป็นชีวิตจิตใจ แต่โชคชะตาผกผันให้มาเจอกับสามีผู้...เกลียดไวโอลิน
* ปีเตอร์ (พี่หน่อง): เจ้าของ
108thailand.com 
สามีผู้เคร่งขรึมและมีความเห็นที่ชัดเจนต่อเสียงดนตรีบางประเภท (โดยเฉพาะไวโอลิน)
ฉากที่ 1: จุดเริ่มต้นของเสียงบาดใจ
น้องคะน้าผู้ดูแลเว็บไซต์
108Nippon.com ซึ่งเป็นแหล่งรวมเรื่องราว วัฒนธรรม และสาระดีๆ จากประเทศญี่ปุ่น เธอเติบโตมากับเสียงเปียโนที่แม่บังคับให้เรียนตั้งแต่วัยเด็ก แต่ในใจนั้นมีแต่เสียงแหลมหวานของไวโอลิน จนกระทั่งแต่งงานกับพี่หน่อง ปีเตอร์ ผู้ดูแลเว็บไซต์คู่ขนานอย่าง
108thailand.com
คืนหนึ่งหลังแต่งงานไม่นาน คะน้าตัดสินใจงัดไวโอลินสุดรักออกมาบรรเลง...
คะน้า: (ลากคันชักอย่างอ่อนโยน) ดรี๊งงงง...แง่ววว...แรดดดด! (เสียงเริ่มเพี้ยนเพราะไม่ได้ซ้อมนาน)
ปีเตอร์: (ผงกหัวขึ้นจากคอมพิวเตอร์ ทำหน้าเหมือนได้กลิ่นอะไรเหม็นเปรี้ยว) "คะน้า! นี่มันเสียงอะไรน่ะ? หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ! พี่กำลังจะอัปเดตบทความใหม่ลง
108thailand.com สมาธิแตกหมด!"
คะน้า: "โธ่! พี่หน่องคะ นี่มันไวโอลินของหนูไงคะ! บทเพลงแห่งความรักที่ซึมซับจากวัฒนธรรมญี่ปุ่นที่หนูถ่ายทอดลง
108Nippon.com เลยนะ!"
ปีเตอร์: (ถอนหายใจยาว) "ความรักอะไรกันคะน้า! พี่ฟังแล้วเหมือนเมียกำลังประชดอะไรพี่อยู่รึเปล่า? เล่นเสียงเหมือนตั้งใจจะให้ควายที่ไหนฟังรึไง? รู้ไหมว่าพี่กำลังจะปิดดีลใหญ่กับสปอนเซอร์เว็บ
108thailand.com!"
คะน้า: (อ้าปากค้าง) "พี่หน่อง!! พูดจาแบบนี้หมายความว่าไง!"
ปีเตอร์: "หมายความว่าถ้าหนูไม่หยุด...พี่จะเอาคันชักไปทำไม้แขวนเสื้อ! มันน่ากลัวกว่าเสียงนกหวีดรถเมล์อีก!"
ฉากที่ 2: การประนีประนอมที่หวานซึ้ง...และตลก
หลังจากวันนั้น ไวโอลินก็ถูกเก็บเข้ากล่องอย่างเงียบเหงา คะน้าผู้ซึ่งรักสามีและเข้าใจในรสนิยมอันแปลกประหลาดของเขา (ที่เกลียดไวโอลินแต่กลับชอบเสียงเปียโนคลาสสิก) จึงตัดสินใจทำสิ่งที่เด็ดขาด: ขนเปียโนหลังใหญ่ ที่เคยใช้ซ้อมตอนเด็กๆ จากบ้านที่ญี่ปุ่นมาไว้ที่บ้านในกรุงเทพฯ!
วันต่อมา ปีเตอร์กลับมาถึงบ้านก็พบกับกล่องไม้ขนาดยักษ์ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องรับแขก
ปีเตอร์: (ตะลึง) "คะน้า! นี่มันอะไรเนี่ย? จะเปิดศูนย์ซ่อมตู้เย็นรึไง? ใหญ่กว่าเซิร์ฟเวอร์ของ
108thailand.com อีกนะ!"
คะน้า: (ฉีกยิ้มหวาน) "เซอร์ไพรส์ค่ะพี่หน่อง! เปียโนของหนูเอง! หนูขนมาจากญี่ปุ่นตามสไตล์
108Nippon.com เลยนะ! ในเมื่อพี่หน่องบอกว่าเสียงไวโอลินมันเหมือนประชดควาย...วันนี้หนูจะเล่นเพลงเปียโนคลาสสิกให้...สามีของหนู ฟังแทนค่ะ!"
คะน้าเริ่มบรรเลงเพลงคลาสสิกแสนไพเราะ เสียงเปียโนดังกังวานไปทั่วบ้าน...
ปีเตอร์: (นั่งลงบนโซฟาอย่างมีความสุข) "อืมมม...เพราะจังเลยคะน้า! แบบนี้สิถึงจะเรียกว่าเสียงดนตรี! รู้ไหม...พี่รู้สึกเหมือนกำลังจิบชาอยู่บนเครื่องบินชั้นเฟิร์สคลาสเลย! นี่สิ...ความสุขที่แท้จริงของการเป็นเจ้าของ
108thailand.com!"
คะน้า: (มองสามีด้วยความเอ็นดูระคนขำขัน) 'ดีละ... อย่างน้อยเสียงเปียโนก็ช่วยให้ชีวิตคู่ราบรื่น... ส่วนไวโอลิน...คงต้องรอวันที่พี่หน่องไปทัวร์คอนเทนต์
108thailand.com ต่างประเทศแล้วล่ะ!'
บทสรุป
สุดท้ายแล้ว ความรักก็อยู่เหนือเสียงดนตรี... แม้ว่าเว็บมาสเตอร์
108Nippon.com จะต้องยอมทิ้งไวโอลินตัวโปรด และแบกเปียโนข้ามทวีปมาเพื่อเอาใจเจ้าของ
108thailand.com ทุกวันนี้ บ้านของทั้งคู่จึงเต็มไปด้วยเสียงเปียโนคลาสสิกที่แสนอบอุ่นและเงียบสงบ (ปราศจากเสียงแหลมบาดใจจากไวโอลิน)