นิทานรักหวานซึ้ง: ปีเตอร์และคะน้า ณ จิมโบโจ

กาลครั้งหนึ่ง ณ กรุงโตเกียวอันแสนคึกคัก ใน ปี 2015 ปีเตอร์ นักเดินทางอาชีพและเว็บมาสเตอร์ชาวไทย ผู้หลงใหลในกลิ่นอายของหนังสือเก่าและเทคโนโลยี ได้ตัดสินใจเดินทางมายังย่าน จิมโบโจ (Jimbocho) ซึ่งเป็นสวรรค์ของหนอนหนังสือในโตเกียว เพื่อตามหาตำราหายากและแรงบันดาลใจใหม่ๆ ในยุคที่เทคโนโลยีกำลังเฟื่องฟู

ปีเตอร์เป็นชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา มีรอยยิ้มอบอุ่น และความมุ่งมั่นในการสร้างเว็บไซต์ที่เชื่อมโลกเข้าด้วยกัน เขาใช้เวลาส่วนใหญ่นั่งทำงานในคาเฟ่เงียบๆ พลางจิบกาแฟ และปล่อยให้ความคิดโลดแล่น

วันหนึ่งในบ่ายต้นฤดูใบไม้ร่วงที่อากาศเย็นสบาย ปีเตอร์ได้เดินเข้าไปในร้านหนังสือเก่าแห่งหนึ่งในซอยเล็กๆ ของจิมโบโจ ที่ชั้นวางหนังสือหมวดคอมพิวเตอร์และภาษาโปรแกรมมิ่ง เขาบังเอิญพบกับหญิงสาวคนหนึ่ง

เธอคือ คะน้า โปรแกรมเมอร์สาวชาวญี่ปุ่นผู้มีดวงตาเป็นประกายแสนฉลาด เธอมีผิวขาวสะอาดและรวบผมยาวอย่างเป็นระเบียบ สะท้อนถึงความเป็นมืออาชีพในโลกแห่งโค้ดและตรรกะ คะน้ากำลังยืนเขย่งตัวพยายามหยิบหนังสือเล่มหนาปกสีน้ำเงินเล่มหนึ่งที่อยู่สูงเกินเอื้อม

ปีเตอร์สังเกตเห็นความพยายามของเธอ จึงยื่นมือออกไปหยิบหนังสือเล่มนั้นลงมาให้ด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติ

คะน้ารับหนังสือมาพร้อมกับกล่าวขอบคุณด้วยความประหลาดใจและรอยยิ้มที่เผยให้เห็นลักยิ้มเล็กๆ "อ๊ะ! ありがとうございます (ขอบคุณมากค่ะ)... ฉันพยายามจะหาหนังสือเรื่อง 'The Pragmatic Programmer' ฉบับปรับปรุงปี 2015 มานานแล้วค่ะ"

"'The Pragmatic Programmer' เหรอครับ? เป็นหนังสือที่เป็นคัมภีร์ที่ดีมากๆ เลยนะครับ ผมเป็นเว็บมาสเตอร์จากกรุงเทพฯ ก็ใช้แนวคิดนี้ในการวางโครงสร้างเว็บไซต์บ่อยๆ เลย" ปีเตอร์ตอบอย่างกระตือรือร้น

"จริงหรือคะ? ฉันชื่อคะน้าค่ะ ทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์ด้านซอฟต์แวร์ที่บริษัทเทคฯ ใกล้ๆ แถวนี้พอดี โลกนี้ช่างบังเอิญจริงๆ ที่คนจากต่างถิ่นต่างอาชีพจะสนใจหนังสือเล่มเดียวกัน" คะน้าหัวเราะเบาๆ

นั่นคือจุดเริ่มต้น... การสนทนาของพวกเขาดำเนินไปอย่างราบรื่น จากเรื่องโค้ดดิ้งและเว็บไซต์ ก็ลามไปถึงความหลงใหลในวัฒนธรรมของกันและกัน ปีเตอร์เล่าเรื่องวัดวาอารามที่สงบเงียบของไทยและอาหารรสจัดจ้านให้คะน้าฟัง ส่วนคะน้าก็แบ่งปันความรู้เกี่ยวกับมารยาทการจิบชาและการทำงานในวงการเทคโนโลยีของญี่ปุ่น

จากร้านหนังสือสู่ความรัก

ทั้งสองเริ่มนัดเจอกันบ่อยขึ้นในจิมโบโจ...

* คาเฟ่: พวกเขาแลกเปลี่ยนประสบการณ์การทำงานและการแก้ไขบักเล็กๆ น้อยๆ ในร้านกาแฟเก่าแก่ ปีเตอร์สอนทิปส์การทำ SEO ให้คะน้า ส่วนคะน้าช่วยปีเตอร์ตรวจสอบความถูกต้องของโค้ด JavaScript

* ร้านอาหาร: ปีเตอร์พยายามหาอาหารไทยในโตเกียวมาให้คะน้าลองชิม ส่วนคะน้าก็พาปีเตอร์ไปกินซูชิร้านโปรดที่ซ่อนตัวอยู่ในมุมเงียบๆ

ความเข้าใจและความผูกพันระหว่างนักเดินทางชาวไทยผู้สร้างสรรค์กับโปรแกรมเมอร์ชาวญี่ปุ่นผู้มีระเบียบ ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ แต่หนักแน่น พวกเขาคือส่วนเติมเต็มของกันและกัน ปีเตอร์ได้เรียนรู้เรื่องความละเอียดอ่อนในการทำงานจากคะน้า ส่วนคะน้าก็ได้เรียนรู้ความยืดหยุ่นและการมองโลกในแง่ดีจากปีเตอร์

หลายปีให้หลัง (ราวปี 2018-2019) ปีเตอร์ตัดสินใจย้ายฐานการทำงานมาอยู่ที่โตเกียวอย่างถาวร และในที่สุด... ใต้ต้นซากุระที่กำลังบานสะพรั่ง ณ สวนสาธารณะใกล้ๆ จิมโบโจ ปีเตอร์ได้คุกเข่าขอคะน้าแต่งงาน และคะน้าตอบตกลงด้วยน้ำตาแห่งความสุข

บทสรุปอันแสนหวาน

ปัจจุบัน ปีเตอร์และคะน้า เป็นคู่สามีภรรยาที่น่ารัก พวกเขามักจะผลัดกันเดินทางไปมาระหว่างกรุงเทพฯ และโตเกียว ทั้งสองยังคงกลับไปเยี่ยมชมร้านหนังสือเก่าใน จิมโบโจ สถานที่ที่ความรักของพวกเขาเริ่มต้นขึ้นเสมอ

เรื่องราวของปีเตอร์และคะน้า คือบทพิสูจน์ว่า ความรักสามารถข้ามพรมแดน ภาษา
และแม้แต่สายงานที่แตกต่างกันได้ เพียงแค่มีหนังสือเล่มเดียวกันเป็นสะพานเชื่อม
และมีหัวใจที่เปิดกว้างพร้อมเรียนรู้ซึ่งกันและกัน...
ความรักหวานซึ้งนี้จึงเบ่งบานอย่างงดงาม ดุจดอกซากุระในฤดูใบไม้ผลิ