นิทานเรื่อง: "ปีเตอร์ติด Bug เจ"
ปีเตอร์ เว็บมาสเตอร์ชาวไทย ผู้หลงใหลในความสงบเงียบและความเสถียร (ของโค้ดอายุห้าปี) ได้แต่งงานกับ คะน้า โปรแกรมเมอร์สาวชาวญี่ปุ่นผู้เปี่ยมด้วยพลังแห่งการอัปเดต และย้ายมาอยู่ประเทศไทยครบ 8 ปี
คะน้าเป็นสาวที่ปรับตัวเก่งมาก ตั้งแต่ปีแรกที่มาอยู่ เธอได้เข้าร่วมเทศกาลกินเจอย่างเต็มตัว ตามแบบคนไทยเชื้อสายจีน ซึ่งสำหรับเธอแล้ว มันคือการ "อัปเดตไลฟ์สไตล์" ครั้งใหญ่ประจำปี
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่คะน้า แต่อยู่ที่ปีเตอร์...
ปีเตอร์ไม่เคยชอบกินเจเลยสักครั้ง เพราะชีวิตประจำวันของเขามีความสุขกับไก่ทอดหอม ๆ หมูกรอบหนังฟู ๆ และการไม่ต้องคิดเยอะเรื่องเมนูอาหาร
ปีนี้ก็เช่นกัน เทศกาลกินเจวนมาถึง คะน้าก็ประกาศด้วยใบหน้ายิ้มแย้มที่ปีเตอร์รู้ดีว่า "หนีไม่พ้น":
"ปีเตอร์ซังงง! ปีนี้เราจะเข้าสู่ 'โหมดมังสวิรัติถาวรชั่วคราว' อีกครั้งนะคะ! 9 วันแห่งการ 'ดีบัก' ร่างกายจากสารพิษ!"
ปีเตอร์หน้าซีด เขาพยายามใช้เหตุผลแบบเว็บมาสเตอร์: "ที่รัก... โครงสร้างพื้นฐานของร่างกายฉันมัน 'Legacy System' ที่ปรับเปลี่ยนยากนะ ไก่ทอดคือ 'Patch' ที่ทำให้ระบบรันได้อย่างเสถียร..."
คะน้ายิ้มอย่างผู้รู้แจ้ง: "คุณพลาดไปแล้วค่ะ ปีเตอร์ซัง! ดิฉันได้ 'Fork' ไลฟ์สไตล์ของเราเรียบร้อยแล้ว และ 'Merge Request' ก็ได้รับการอนุมัติจากฉันคนเดียว! อีกอย่าง... ปีนี้ฉันจะทำให้คุณ 'ลืม' รสชาติเนื้อสัตว์ไปเลย!"
ตลอด 9 วัน ปีเตอร์ต้องเผชิญหน้ากับความท้าทายระดับสุดยอด
วันที่ 3: 'Buffer Overflow' จากแป้ง
ปีเตอร์บ่นขณะจิ้มผัดหมี่ซั่ว: "ที่รัก... ทุกอย่างในเทศกาลนี้มันคือคาร์โบไฮเดรตในร่างปลอมตัว นี่ไม่ใช่การ 'คลีนซิ่ง' แต่เป็นการ 'โหลด' แป้งเข้าสู่ระบบจนเกิด 'Buffer Overflow' แล้วนะ ฉันเดินไม่ไหวแล้ว..."
คะน้า: "ไม่จริงค่ะ! นี่คือ 'Energy Boost' เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการ 'Coding Marathon' ต่างหาก! ทานอีกหน่อยสิคะ... นี่ 'หมูแดงเจ' รสชาติเหมือน 'Pixel Art' ของหมูแดงจริง ๆ เลยนะคะ!"
วันที่ 6: 'Debugging' ในฝัน
ปีเตอร์เริ่มมีอาการแปลก ๆ กลางดึก เขาละเมอออกมาเป็นโค้ด:
"Error 404: เนื้อไก่ไม่พบ... พยายาม 'Ping' หาเบคอน... Timeout... สเต็กคือ 'Broken Link' ในใจฉัน..."
คะน้าต้องปลุกเขาแล้วให้จิบน้ำสมุนไพรเจ ซึ่งคะน้าบอกว่ามันคือ "Hotfix" สำหรับความกระสับกระส่ายของเขา
วันที่ 9: จุดไคลแม็กซ์!
วันสุดท้าย ปีเตอร์มองดูภรรยาที่กำลังมีความสุขกับการกินเต้าหู้ทอด เขาอดทนมาถึงจุดนี้ได้ เพราะรักภรรยา (และกลัวว่าจะต้อง 'Deploy' โค้ดใหม่ตามที่ภรรยาขู่ไว้)
คะน้า: "ปีเตอร์ซัง! ในที่สุดเราก็ทำสำเร็จแล้ว! คุณรู้สึกถึง 'ประสิทธิภาพ' ที่เพิ่มขึ้นของร่างกายคุณไหมคะ?"
ปีเตอร์ถอนหายใจยาว: "ที่รัก... ฉันรู้สึกเหมือน 'เซิร์ฟเวอร์' ที่ถูก 'Downgrade' กลับไปใช้พลังงานแค่ 'Solar Cell' ชั่วคราว... แต่ฉันได้เรียนรู้บทเรียนสำคัญ..."
คะน้า: "บทเรียนอะไรคะที่รัก?"
ปีเตอร์มองตาคะน้าอย่างจริงจัง: "บทเรียนคือ... ไม่ว่าโปรแกรมจะถูกเขียนด้วยภาษาใด หรือระบบจะถูก 'Fork' ไปไกลแค่ไหน... 'Admin' ที่บ้านก็มีสิทธิ์ 'Override' คำสั่งทั้งหมดได้เสมอ... โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเทศกาลกินเจ"
คะน้าหัวเราะเสียงใส: "เยี่ยมมากค่ะปีเตอร์ซัง! คุณได้เรียนรู้ 'The Rule of Marriage' แล้ว! ปีหน้าฉันจะ 'Optimize' เมนูเจให้ 'Fast Load' ยิ่งกว่าเดิมนะคะ!"
ปีเตอร์ยิ้มแห้ง ๆ และในใจก็เริ่มคิดถึง 'โค้ดลับ' สำหรับการแอบสั่งไก่ทอดในวันรุ่งขึ้น... เขาอาจจะเป็นเว็บมาสเตอร์ที่หัวโบราณ แต่เรื่องความรัก... เขาพร้อมจะ 'อัปเดต' ตัวเองเสมอ... แม้จะเต็มไปด้วย 'Bug' ก็ตาม.
